Ik zit nu aan bijna drie maanden joggen en eerlijk: ik had niet verwacht dat ik tot hier ging geraken. OK, ik heb er geld tegengesmeten (dag nieuwe sportschoenen en sporthorloge), maar dat heb ik voordien ook al wel regelmatig gedaan, iedere keer ik het mij in mijn hoofd haalde dat ik toch eens iets van sport moest gaan doen. En nu gebruik ik het ook daadwerkelijk en ben ik zelfs tevreden van die aankoop! Het helpt dat die schoenen momenteel in de mode zijn natuurlijk én dat ze goed zitten (na 3 weken inlopen), maar kom: schouderklopjes langs alle kanten.
Na een kleine 3 maanden, mijn overzichtje van persoonlijke min- en pluspuntjes aan dat joggen:
- MIN
- Ik moet mijn zetel uit. Kijk, dat blijft pijn doen. Als ik kan kiezen, ga ik toch voor de zetel en het dekentje en koekjes of andere hapjes.
- Confrontatie met kwabjes. Die joggingbroeken tonen toch wel veel kwabjes en dan heb ik nog geen leggings aan maar broeken met dikkere stoffen. Iek.
- Het weer. Momenteel is het koud en dan gaat het een pak minder gemakkelijk. Ik loop momenteel eerder een gemiddelde tussen 3 en 4 kilometer omdat meer pijn doet, terwijl ik begonnen ben met 5 à 6 kilometer zonder gigantische problemen. Au. En als het regent (maar dan wel écht regenen, geen motregen) ga ik ook niet buiten. Ik zit niet te wachten op een longontsteking of zo.
- Ik ben tijd kwijt. Kostbare tijd. Tijd die ik kon steken in mijn strijk of die zetel of voorbereiding voor de trouw en verhuis of…
- PLUS
- Eens ik vertrokken ben, ben ik trots en relatief happy met die beweging.
- Mijn lief is echt wel trots op mij.
- Ik doe aan sport! *extra schouderklopje*
- Ooit moet dit toch helpen om die kwabjes aan te pakken. En nu kan ik mij tenminste minder schuldig voelen wanneer ik eens frietjes of zo eet.
- De goesting om te bewegen is veel meer aanwezig dan ik ooit heb geweten: ik word gefrustreerd wanneer ik (naar mijn lichaamsgevoel) te weinig beweging heb gehad. Echt, een unicum, nog nooit gehad hiervoor.
- Ik heb zelfs zin om terug te beginnen tennissen. #nuts
Ik heb mij ondertussen ingeschreven voor de Ladies Run bij de 10 Miles, dus nu moet ik wel focussen op die 5 kilometer. Niet dat ik dat al niet deed, maar nu heb ik er verdorie nog eens extra voor betaald om dat te mogen lopen. Vreemde wereld.
Wonder-wanderland 
Ik herken het volledig. Sporten geeft mij ook een boost en daarna ben ik zo tevreden dat ik uit mijn zetel gekomen ben en heb ik energie over. Maar het is soms zo moeilijk om in gang te geraken. Bij mij zijn de sportprestaties dit jaar zo goed als onbestaande (behalve dan de oefeningen voor mijn rug) en daar ben ik eigenlijk ook niet zo content mee. Ik hoop dat de lente me de moed zal geven die ik nodig heb om terug in gang te schieten! Succes met het lopen alleszins!